Wenn hier en Pott mit Bonen steit un dor en Pott mit Bri,
denn lat ik Bri un Bonen staan un ga na min Marie.
Marie, Mara, Maruschkaka, Marie, Mara, Marie,
Marie, Mara, Maruschkaka, Marie, Mara, Marie.

De Deern, de is so prick un nett, so schöön as Melk un Blott;
de krusen Hoor up eren Kopp, weegt meer as hunnert Loot,
Marie, Mara, Maruschkaka, Marie, Mara, Marie,
Marie, Mara, Maruschkaka, Marie, Mara, Marie.

Eer Hand, de is so putt und week, eer Arm so prall un rund.
Ik drück Marie voll an mein Bost un küß eer up den Mund.
Marie, Mara, Maruschkaka, Marie, Mara, Marie,
Marie, Mara, Maruschkaka, Marie, Mara, Marie.

Un wenn se mi denn wedder küßt, so hartlich un so tru,
denn segg ik: "Eer en Jaar vergeit, büst du mien söte Fru."
Marie, Mara, Maruschkaka, Marie, Mara, Marie,
Marie, Mara, Maruschkaka, Marie, Mara, Marie.

Un wenn dat Jaar denn rümmer is, so höört mi de Deern ganz,
denn driggt se ne sneewite Huuv statt enen Jungfernkranz,
Marie, Mara, Maruschkaka, Marie, Mara, Marie,
Marie, Mara, Maruschkaka, Marie, Mara, Marie.

Un is denn noch en Jaar vörbi, so schenkt uns Gott en Kind.
Denn lack ik, un denn freu ik mi, dat wi so glücklich sünd.
Marie, Mara, Maruschkaka, Marie, Mara, Marie,
Marie, Mara, Maruschkaka, Marie, Mara, Marie.